| | 11.05.18 23:00 | |
Lux adamın pazarlık yapmasını dinlerken bir parça etkilenmediğini söyleyemezdi. Bu kadar dalgın ve kendisiyle iletişimde olan zihni aynı anda odanın sınırlarının dışına dahi uzanacak kadar dağınık biri için oldukça mantıklı bir argüman sunmuştu.
Alternatiflerini düşündü. Bu adamsız nundu bulma olasılığı düşüktü. Oldukça. Yardımı kabul ettiği takdirde belli ki ödemeyi bir hayvanın kendi başına asla bulamayacağı bir organı ile ödeyecekti, bu da zararını en aza indirirdi. Kaldı ki işvereni özellikle hipofiz bezlerinden bahsetmemişti, demek ki ihtiyacı yoktu. Ve Lux, tüm bu işten kurtulabilmek için, ölüsünün doldurulmuşunu bile götürmeyi düşünürken, yeni öldürülmüş ve hala organlarını kendi bedeninin oluşturduğu kapalı alanda muhafaza eden bir nundu zaten beklediğinden daha iyi bir sonuçtu.
"Tamam."
Percy bununla kendisine heyecanlanmak için izin bekleyen bir çocuk gibi baktığında tekrar onayladı.
"Anlaştık."
Adamın sevinçle parlayan gözlerinden kim bilir bir nundu hipofiz beziyle neler yapacağını düşündüğü belliyken Lux araya girmek zorunda hissetti kendini tekrar.
"İki hafta."
Percy'nin yüzünde ufak bir somurtma belirtisi görünce de kendisini açıklamak istemese de süreyi yineledi. Eh, zaten kendi işinin sınırının dolmasına da o kadar vardı.
"Ancak nundular-"
"Ne? Sihir bakanlığı tarafından üretimi ve bulundurulması yasak canlılar mı? Haberim var. İngiltere sınırları içinde bulunan sayılı üyeleri Bakanlık tarafından bilinmeyen bir yere mi gönderildi? Onu da duydum. Orijini doğu Afrika diyeceksen onu da biliyorum. Takip edilmesi olağanüstü derecede zor ve tehlike hissederse kendini korumaya geçeceğinden bulunduğu hava sahasında nefes almak insanlar için ölümcül."
Percy muhtemelen bilgisiyle hava atmaya çalışan bir çocuk olduğunu düşünüyordu, çünkü ağzının kenarındaki ufak kıvrılma bir gülümsemeden çok alay gibi duruyordu. Ancak Lux iş yapmak yerine pazarlığa oturmaktan hoşlanmamıştı, süresi azalmıştı ve bu adam sihirli yaratıklar hakkında ne kadar bilgi sahibi olursa olsun öldürüp öldürüp vitrine koyuyordu, ne hakla Lux'a meydan okumuştu ki. Adamın bilgisine ve kaynaklarına muhtaçtı sadece, o kadar.
"Kabul ediyorsan iki hafta sonra görüşürüz."
Cümlesini tamamlarken adamın kendisini de peşinden sürüklememesini, iki haftasını bu adamla geçirmek zorunda kalmamayı diliyordu.
|
|
| | 12.05.18 13:14 | | Neşe içinde tüyleri dağılmış ayı postunu upuzun parmakları ile üstün körü taradı. Bu sırada cadı iki haftalık bir müddet tanıyacağını dile getirmişti. Percy dışardan müthiş ısrarlar sonucu istediği dinletiye gitmek için izin almış küçük bir çocuk hissi uyandırıyordu pekala. Zihninin en orta yerinde kara bir tahta belirdi. Elini tebeşir tutarcasına kaldırdı ve havaya çizdiği hayali rakamları birbirlerine çarpıp bölerken onları görmeye çalışıyormuşçasına gözlerini kıstı. "Ama nundular-" Lafa girmişti ama devamında ne diyecekti acaba? Hay Galvin'in kurbağaları! Sözcükler bir anda gelip gitmişti yine. Sonsuzluğa uğurladığı kelimelerin önemli olmamalarını umdu. Nunduyu bulacak ve tüm anatomik müdahaleyi yapacak merci olarak tek başına da halledebileceği bir işin karşılığında tekrardan tek başına temin etmesi mümkün olan bir ücreti istemesi dışardan kerizlik gibi duruyordu muhtemelen. Uzun süredir hayalini kuruyordu ne de olsa. Ama bu işler öyle aldım elime testereyi çıktım bayıra kestim bir tane nundu minvalinde ilerlemiyordu. Nasıl bir film yıldızının kamera karşısına geçmesi için belli bir meblağın elde edilmesi gerekiyorsa kuzguni saçlı cadının işvereni de Percy'nin finansörü olmuştu. Hem para isteseydi ne kadar alacaktı ki? 3000 galleon mu? Tüm bu işlemleri kendi cebinden karşılamak istese bu şekilde on dört işte çalışması gerekiyordu ki anca parasını çıkarsın. Sonra aylarca ağız kokusu çek dur. Düşüncesi bile annesinin sözlerinin kulaklarında yankılanmasına sebep olmuştu. Bir ürperti sardı bedenini ta ayak parmaklarından kirpiklerine kadar. Hesaplarına göre 1 hafta yeterliydi zira az önce dimağında yaşadığı kasırga esnasında birkaç olası tedarikçinin de adını çekip çıkarabilmişti. Yine de 1 haftalık güvenlik süresi bırakmakta fayda vardı. Olur da işler ters gider, bu adamlarla papaz olmaya değmez. Cadının sesleri dört duvar arasında çınlamaya başlamasaydı az daha unutuyordu odadaki varlığını. Largodan az daha hızlı bir tempoyla konuşuyordu ve nedense sözcükleri Percy'nin bakışlarının yavaş yavaş kadına dönmesine -kesinlikle tüm bedenini ona çevirmemişti, sadece başını. Sahte tebeşiri ise hala elindeydi.- sebep olmuştu. Largodan az daha hızlı demişti öyle değil mi? Bu beklenmedik doğruluktaki nundu incelemesi larghetto sayılırdı o zaman. Yüzünde belli belirsiz bir gülümseme oluştu. Percy bunları nundu kelimesini duyduğu ilk anda düşünmüş olsa da kadının aklından geçenleri bir çırpıda söyleyişi içini bir hoş etmişti. "İki hafta sonra görüşürüz." dedi aynı muzur ifadeyle. Parmakları çok geçmeden tekrardan sağa sola seyirtmeye başladı. Kadının dükkanı dünden razı terk edişine tanık olamadı. -SON- |
|
Anasayfa 
