IV. Koridor | Satir | Riley J. Lee

Jeremy henüz ona yanıt veremeden ders başlamıştı. Cadı hiçbir şey demeden profesörün gösterdiği zümrüt yeşili halkadan geçmiş ve kendisini yosun kokulu karanlık bir odada bulmuştu. Gözleri karanlığa alışana kadar kısa bir süre bekledikten sonra bir adım atan cadı ayağının altında hissettiği su birikintisiyle tekrar durmuştu. Su olan bir alanda olmak içinde küçük bir kıpırtı yaratmıştı. Ama bunu umursayacak durumda olmadığından asasını cübbesinin kolundan çıkardı. Her şeye hazır bir şekilde tuttu ve adım atmaya devam etti. Karanlıkta görmekte zorlandığından asasını kullanmak yerine, onun için daha pratik olan bir yol tercih etmişti. Doğuştan gelen yeteneği sayesinde gözlerini birer baykuş gözüne dönüştürerek bölgesel bir biçim değiştirme ile etrafı rahatlıkla görmeye başlamıştı. 

Baykuş gözleri sayesinde ilerlemek çok da zor olmuyordu genç cadı için. Yerdeki su birikintilerine bastıkça çıkan şapırtı sesi dışında da bir ses yoktu. Biraz daha ilerlediğinde aldığı şarap kokusuna anlam veremeyen cadı, kadehe vardığında üzerindeki bilmeceyi okudu. "Mavi, rüzgar, doğa? Bu da ne böyle?" diye mırıldanırken etrafında şöyle bir bakındı. Mavi, doğa... Mavi,rüzgar, doğa... diye bir süre tekrar tekrar mırıldanırken "Yoksa bir ihtimal... Patronus?" dedi sanki biri ona yanıt verecekmiş gibi. "Patronus mu yapmam gerek?" diye eklerken asasını kaldırdı ve omzunu silkip nasılsa bir şey kaybetmem diye düşündü ve asayı sallayıp "Expecto Patronum!" dedi.

Tahmin ettiği üzere patronus hiç bir işe yaramamıştı. Basit düşün. Basit düşün. diye kendisine söylenen cadı asasını tekrar kaldırıp uzun yolu tercih etmeye karar vererek "Evanesco!" dedi. Şarap buharlaşacakken tekrar asasını sallayarak "Aquamenti!" sözcüğü döküldü bu sefer dudaklarından. Büyülerin işe yaramasını, kadehte suyun belirmesini umuyordu. Eğer cevap deniz, göl vs coğrafi şekiller gibi bir şeyse, yani su kütlesiyse kendisine fazlasıyla kızacaktı. İçinde su tanrıçası Yuhwa'yı taşıyan birinin böyle bir hata yapması kabul edilemezdi ona göre. Baykuş gözlerini kadehe dikmişti genç cadı. Bu karanlıktan fazlasıyla sıkılmaya başladığından bir an önce bitirmeyi umuyordu.

Büyüleri yine işe yaramamış. Aksine kadehte kanatlar çıkmıştı. Artık bu kadeh sinirlerini bozmaya başlamıştı. Kanatları gördüğü gibi ağzının içinden bir kaç lanet edercesine sözcük savurduktan sonra tekrar asasını kaldırdı. "Avifors!" sözcüğü dudaklarından döküldükten sonra, karanlığın için baykuş gözlerini kırpıştırarak işe yarayıp yaramadığını görmeyi bekledi.