Kurtadam Irkı Alımları

İskoçya… İlk ayak bastığı zaman kendisine oldukça yabancı gelen bu topraklarda yaklaşık iki aydır bulunmaktaydı dişi kurt. Uzun kahverengiye kayan dalgalı saçları bile İskoçya’nın hırçın havasına alışmış, kabarmasını durdurmuştu. Bakışlarını gölün üzerindeki yansımalara çevirdi dişi kurt. İlk olarak buz mavisi ve yakut renginin karışımı olan gözleri ayın yansımasına çevrildi. İki ırka mensuptu dişi kurt. Bir kan içen ve yıllardır bu topraklarda bulunan vampir tarafı, bir de sıcak aya beklentisiz aşk besleyen kurt yanı vardı. Küçüklüğünden beri kurt yanına sığınmayı tercih ediyordu dişi kurt. Kurduyla bütünleşmeyi ve ay için içinde beslediği aşkı dışarıya çıkarmayı seviyordu. Bu düşünceler aklında bir kuş misali uçuşurken ayın görüntüsünden kendi görüntüsüne çevirdi bakışlarını. Normalde kahverengiye kaçan siyah saçları olmasına rağmen kürkü gri renkteydi. Aralarda beyaz lekeler bulunan kürkü genelde uzun oluyordu. Dışarıdan onu bu haliyle görseler hiç düşünmeden bir ‘ulu kurt’ olduğunu söyleyebilirlerdi. Bunu demek zor değildi. Dişi kurtun davranışları da bir vampir ve ya bir insan çok bir kurta benziyordu. Uzun süredir bir sürüsü yoktu. O tür sürülere ait olmayı sevmiyordu. Ait olduğundaysa her zaman alfa olmak istiyordu içindeki güç hazzı nedeniyle. Güce aç olduğunu onu tanıyan herkes söyleyebilirdi. Gücü seviyordu dişi kurt. İki yüzden sonra saymayı bıraktığı yıllar onu biraz daha güçlendiriyor, biraz daha keskinleştiriyordu moralmen. Issız ve bir kez daha yalnız geçirdiği bu gecede gözlerini yansımalardan aya çevirdi. Dolunay. Küçükken dönüşümün acısı nedeniyle korkuyla bahsettiği bu ay evresi şimdi en sevdiği evreydi. Dolunay karanlık geceyi en tepeye çıkarak aydınlattığında içine dolan dürtüyle hiç beklemeden kurt formuna bürünüyor, bulabildiği ilk ormanda arkasına bakmadan koşmaya başlıyordu. Koşmak her iki formundayken de ferahlık veriyordu dişi kurda. Saçlarının ve ya kürkünün arasında hissettiği o rüzgâr anlatamayacağı bir hazdı.

Yarım saat kadar önce aya çevirdiği bakışlarını karşısında duran ovaya ve ağaçlara çevirdi. İskoçya onun memleketi değildi ancak yine de buranın tabiatını ve büyüklüğünü seviyordu dişi kurt. Buraya gelirken aklında neler olduğunu hala bilmiyordu aslında. Kalbi buraya gitmesini söylemişti dişi kurda, o da kalbini dinlemiş ve buraya yani İskoçya’ya gelmişti. Kurtlara özgü kalp mühürlenmesini üç yüz yaşında olmasına rağmen daha önce hiç yaşamamış olan Mirena hala o kurdu arıyordu. Kalbinin derinliklerinde aya karşı olan arzusu hiç dinmeyecek bir arzuydu ancak yine de kalbini birine vermek istiyordu. Buz kadar soğuk olsa da bunu istiyordu. Birine kendini emanet edebilmek ve o kişiye sonsuz bir aşkla bağlanmak. Zor beğenen biriydi, bu tür aşk konularında da pek başarılı olduğu söylenemezdi dişi kurdun. Yüz yıl kadar evvel babasının arkadaşlarından biri olan bir kralla evlenecekken evden kaçmış vampir yanını tamamen unutmaya ve söndürmeye çalışmıştı ancak tabi ki de başarılı olamamış kana olan arzusunu bir türlü yok edememişti. O kaçarak uzaklaştığı evlilik belki de son kısmeti olmuştu. Yüz yıldır hiç bu kadar büyük bir ilişki yaşamamış hep bir anlık heveslerle yetinmişti. Dışarıdan bir buzdan farksız olan dişi kurt aslında oldukça duygusal ve umursayan yapıda biriydi. Soğuk ve yeni yağan yağmurun ıslak kokusunu burnundan içeri çekti. Burnundan içeri giden bu kokuda gizemli bir tat vardı sanki. Dişi kurdun daha önce koklamadığı bir tat. Bir yabancı, diye düşündü Mirena içinden. Burada yalnız değildi. Etraftaki kokuyu biraz daha içine çekti. Burnuna gelen bir başka kokuysa en derin arzularından biri olan kanın kokusuydu. Diyaframından gelen güçlü bir notada uludu kafasını arkaya yatırıp. Bir çağrı göndermişti aslında bu yabancıya. Yoksa bir tehdit miydi bu? Bu yabancıya ben buradayım deme aracı olarak mı kullanmıştı? Belki de. Kendi de hiç bilmiyordu neden uluduğunu. Ancak içinde yeşeren merak duygusu korumacı kurt tavırlarından daha ağır basıyordu dişi kurt için. Bu yabancı kurdu garip bir şekilde arzuluyor onunla tanışmak istiyordu. Burnunu hafif yere eğdikten hemen sonra dört bacağını birden oynatmaya başladı. Yavaş yavaş başlayan adımları hızlanarak koşmaya dönüşürken rüzgârı bir kez daha kürkünün arasında hissetti.

Burnu hafif yerde ilerlerken kulakları bir başka ulumayla doldu dişi kurdun. Bu yabancının kesinlikle bir kurt olduğu belliydi. Nasıl bir şeye benzediğini merak ediyordu dişi kurt. Bu kurtun kürkü ne renkti, gözleri hangi rengin keskin tonuydu, ses tonu nasıldı. Bu tür küçük detaylara önem verirdi Mirena. Küçüklüğünden beri iyi bir gözlemci olmuştu, şimdi de bunu kullanabilirdi. Ağaçlarla çevirili bu yarı kurak yarı çimenlik alanda ilerlemeye devam ederken biraz ilerisinde duyduğu çıtırtı ve nefes alış verişiyle kulakları havaya kalktı dişi kurdun. Sese duyarlı kulakları hemen algılamıştı bu sesi ve geldiği yönü. Aşağı eğdiği ve ilerlediği zemini izleyen bakışlarını yavaşça yukarı kaldırdı. Biraz ilerisinde duran hafif kızılımsı arada beyazlıklar bulunan kurda çevirdi keskin bakışlarını. Dişlerini azda olsa kurdun görebileceği şekilde çıkardıktan sonra kafasını da tamamen kaldırdı. Gözlerini direkt olarak karşısında duran bu kızılımsı kestane renkli kurdun gözlerine çevirdi. Kurdun gözleri kızınkileri andırıyordu azda olsa. İçinde normal kurtların gözlerinde olmayan bir parıltı vardı, dişi kurdun bir türlü anlam veremediği bir parıltı. Gözlemleri beyninde gezinirken kafasına dank eden düşünce zihnindeki bu soru işaretinin gitmesine neden oldu. Bu kurttun da insan bedeni vardı. Bu kurtta tıpkı Mirena gibi kurduna sığınmış biriydi. Biraz önce gösterdiği dişlerini tekrardan geri gönderdikten sonra kurda doğru birkaç adım attı. Adımlarını yavaş ve onu sinirlendirmeyecek bir şekilde atmaya çalışmıştı elinden geldiğince dişi kurt. Karşısında dikilen bu yabancıya karşı daha önce hissetmediği bir merak duyuyordu. Kurdun kürkünü ve gözlerini yakından incelemek ve hissetmek istiyordu. Aklında geçen ilk düşüncenin hareketlerini yönetmesine izin verdi dişi kurt. Kurda doğru ilerlerken kurt bedeninin insan formunu almasına izin verdi. Alt bacakları pati olmaktan çıkıp insan bacakları şeklini aldı, uzun ve oldukça duyarlı burnu küçüldü, gözlerindeki yakut rengi yerini saf maviye, grili beyazlı kürkü yerini siyah ve kahverenginin harmanlandığı uzun dalgalı saçına ve son olarak uzun tırnakları küçülerek insan tırnaklarına yerlerini bıraktı. Dönüşüm nedeniyle bir anlık kapanan gözlerini yavaşça açtı ve karşısındaki kurda doğru gizemli bir bakış attı. Kurt büyülenmiş görünmüyordu sanki her gün gördüğü bir şeymiş gibi dişi kurda bakmaya devam ediyordu. Mirena çıplak bedenini örtecek şekilde çalıların arkasına geçtikten sonra dudaklarını kelimeleri dışarı çıkarmak üzere araladı, “Sen kimsin?”