Mestan Efendi

Mestan Efendi

Bay Leclair her sabah olduğu gibi erkenden kalkmış, meditasyon ve egzersizlerini yapmış; kahvaltısını hazırlıyordu.Muggle yaşamından kalma br alışkanlık olsa gerek ki bu sabah yumurtaları sihirle çırpmak aklına bile gelmemişti.Leclair sabah rutinine çok önem verirdi ve hiçbir zaman rutinini aksatmazdı.

Bugün Diagon Yolu’nda kalabalığa karışıp dedikoduları dinlemek istiyordu ama Bay Levert mi olmalı yoksa çılgın ihtiyar Mortimer mı bir türlü karar veremedi.Belki de tamamen farklı birine dönüşmeliyim diye düşündü.Arzulu bir cadı ya da yaşlı, huysuz bir tane...Belki de bir ev cinine dönüşmeliydi.Ama en uygun olanı hangisiydi? Bir ev cininin sihirbazlarla sohbet etme, dedikodu yapması gerçekten imkansıza yakın bir durumdu.Sihirbazlar kiminle konuşmak isterlerdi, en çabuk kime açılırlardı?

Birden Beauxbatons’dayken çoğu sırrını paylaştığı arkadaşı Chloe geldi aklına.Victor genelde çok soğuktu ve herhangi biriyle bir elektrik yakalaması yıllar belki aylar sürebiliyordu, kendi kişisel yaşamında tabi ki.Yoksa narsist bir istihbaratçı oluşu kesinlikle göz ardı edilemez.

Chloe aslında bu samimi ilişkinin başrolüydü.Victor’la tanıştığı anda içindeki iyi enerjiyi  ve samimiyeti hissetmişti.Kehanet profesörlerinin gözdesi ve kehanet derslerinin en dikkat çekici öğrencisi olan Chloe, Victor’da gizemli bir şeylerin olduğunu fark etmişti ve Victor istemese de zorla Victor’un yaşantısını yorumlası Chloe'yi Victor için çekici kıldı.Victor, Chloe'nin daha ilk cümlelerinden sonra bir sıcaklık hissetmisti çünkü Chloe zaten Victor'u tanıyor gibiydi.

Victor bir falcı kılığına girme kararı aldı.Ortadoğulu, yıpranmış bir görünüme sahip olmayı düşündü.Sıradışı bir renkte gözler, ya da en iyisi görme engelli olmalıyım dedi kendi kendine.Böylesi daha inandırıcı olur diye düşündü.

Aynanın karşısına geçti ve bütün vücudunu kastı.Ayak baş parmaklarından dişlerine kadar kendini hissetti.Neredeyse transa geçecek kadar konsantre durumdaydı.Biçim değiştirmek Victor için çocuk oyuncağıyı ancak tam bir şeyler değişmeye başladığında Nora'sına çarpan çirkin muggle'ın suratı geliyordu gözünün önüne.Ne kadar uyanmış be medite olsa da buna engel olamıyordu.

Bu durum mesleği ve ailesi göz önünde bulundurulduğunda oldukça utanç vericiydi.Victor daha küçücük bir çocukken bile yapabildiği bu biçim değiştirme olayını gerçekleştiremediği için kendinden utanıyordu.

İlk biçim değiştirdiği zamanları hatırladı, hayatının ilk anılarıydı bunlar aslında.Ailesindeki herkes biçim değiştiriyor, farklı karakterler oluyorlardı.Bu durum başlarda Victor'un kafasını karıştırsa da zamanla alıştı Victor ve bu onun için sıradan bir hâl aldı.

Gayet katı kurallarla büyüyem Victor, biçim değiştirmeyi asla eğlence amaçlı kullanmadı.Beauxbattons yıllarına kadar tabi ki.Victor bu yıllarda yeni arkadaşlıklar edinerek ailesinin gelenekçi yapısını sorguladı.Yıllarca süregelen bazı yasakları çiğnedi.

Ailesinin yaptıkları işten dolayı göz önünde olmamayı tercih etmelerine rağmen Victor çoğu derste kendini ön plana çıkarmayı tercih etti.KSKS dersinde lanetlere olan ilgisinden söz etti, kimsenin bilmediği kara büyüler hakkında neredeyse arkadaşlarına ders verdi.Biçim değiştirme derslerinde gerçek anlamda şovlar sergiledi.Bir dönem Quidditch takımına katıldı ve devleşti.Ancak bunların hiçbiri düşünülenin aksine Victor'un istihbarattaki işini etkilemedi.Okuldan sonra o da birçoğu gibi unutuldu.

Victor bütün bunları anımsadığında ayrı bir özgüven hissetti dönüşmek istediği ortadoğulu, görme engelli falcıyı düşündü Victor.Başında bir sarık, üzerindeyse şık bir büyücü cüppesi vardı.Ve her yeri koyu renkli taşlarla doluydu.Keskin hatlı ve samimi bir yüzü olan ortadoğulu bir falcı oluverdi Victor bir anda.

"Hazırız, Mestan efendi." dedi kendi kendine biraz farklı bir konuşma tarzıyla.Bakalım Mestan Efendi istediği istihbaratı sağlayabilecek miydi Bay Leclair'e...